przejdź do głównej treści
Oval Copy 9 Created with Sketch.
Rectangle Copy 16 Created with Sketch.
Rectangle Copy 15 Created with Sketch.
Rectangle Copy 11 Created with Sketch.
Rectangle Copy 22 Created with Sketch.
Rectangle Copy 19 Created with Sketch.
Rectangle Copy 30 Created with Sketch.
Oval Copy 10 Created with Sketch.
Rectangle Copy 21 Created with Sketch.
Rectangle Copy 35 Created with Sketch.
Rectangle Copy 32 Created with Sketch.
B Created with Sketch.
W Created with Sketch.
A Created with Sketch.
Philodolorosia patosoria

Philodolorosia patosoria

Katarzyna Hołdys

Wizerunek kilkutygodniowego ludzkiego zarodka opatrzony został opisem stosowanym w systematyce gatunków – od wirusów po naczelne. Projekt Katarzyny Hołdys dotyka najbardziej wrażliwego tabu, usytuowanego w centrum dwóch najgłośniejszych debat drugiej dekady XXI wieku w Polsce, ale także – jeśli chodzi opierwszą z nich – na świecie. Mamy do czynienia z materiałem, który ryzykownie, naruszając granice obyczajowych kompromisów, dotyka w istocie problemu planetarnych zasobów. Kliniczna” forma pracy, nawiązująca do stylu atlasów medycznych lub biologicznych, używa języka i terminologii biowładzy. To język normy i patologii, który podczas humanitarnego kryzysu drugiej wojny światowej odegrał ponurą rolę. Dziś kryzys klimatyczny, jego gospodarcze i polityczne konsekwencje oraz wynikające z nich lęki społeczne prowadzą nierzadko do odmowy reprodukcji, która jest wyborem coraz liczniejszych kobiet i mężczyzn na świecie. Przezwyciężenie naturalnego pragnienia przedłużenia gatunku i zabezpieczenia własnego bytu kosztem innych istot przez otoczenie się potomstwem jest wynikiem świadomych decyzji, ale także patologicznych lęków. 

 

Katarzyna Hołdys urodziła się w Gdańsku w 1980 roku. Artystka bez formalnego wykształcenia, dobrze się czuje w instalacji i sytuacjach performatywnych, ale definiuje się jako malarka. Czasem pisze krótkie teksty prozą oraz wiersze. Hobbystycznie tańczy. Z zawodu masażystka. Wystawy indywidualne: „Sztuka w przestrzeni prywatnej”, Nowa Synagoga w Gdańsku (2017), „Podzielone”, Filharmonia Bałtycka (2019), „Zabawy ifanaberie”, Galeria Żak w Gdańsku (2020). Wystawy zbiorowe: „Postrzeganie czasu” (jako kurator) w ramach Festiwalu Neoarte (2018), „Brama nr 2”, Galeria w Zaułku w Gdańsku (2020), „Dotknij kobiecej sztuki” (2020). Działania performatywne: „Trzeba to coś złapać iogolić na łyso”, Klub „Ziemia” w Gdańsku (2019), „Szymek Pokazywacz szuka śmietnika” (anonimowo), Kolonia Artystów w Gdańsku (2020), „Więcej krwi?” (anonimowo), 24 lipca 2020 roku, Gdańsk  przestrzeń publiczna. Jedna z bohaterów kolejnego filmu dokumentalnego Konrada Królikowskiego (Bloki, 2017) Antycypant, którego premiera przewidziana jest na wiosnę 2021 roku. 

Rozmowa z Kasią pod tym linkiem. 

Ten serwis korzysta z cookies Polityka prywatności